Rejestrując znak towarowy, bardzo ważne jest, aby pamiętać o dokładnym określeniu usług i towarów, w których zakresie realnie będzie prowadzona działalność z wykorzystaniem rejestrowanego znaku. Jeżeli natomiast wskazany przez nas zakres usług i towarów okaże się być zbyt szeroki, w związku z prowadzeniem działalności wyłącznie w części wskazanych usług i towarów, możemy utracić prawo ochronne do zarejestrowanego znaku towarowego w pozostałym zakresie. Sytuacja ta spotkała szwajcarską spółkę Lorenz Switzerland AG, której prawo ochronne na znak towarowy „Piekarnia i Kawiarnia Lajkonik” wygasło, w sytuacji opisanej oraz przedstawienia niewystarczających dowodów na używanie znaku towarowego w wybranych kategoriach.
W 2022 roku, polski przedsiębiorca Łukasz Bylica, prowadzący wówczas działalność pod firmą Wawelskie Alkohole (obecnie Alkohole Lajkonik), złożył wniosek do Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej („EUIPO”) o unieważnienie znaku „Piekarnia i Kawiarnia Lajkonik” (nr 010861334), do którego prawa posiadał Lorenz, prowadzący również sieć lokali „Piekarnia i Kawiarnia Lajkonik”. Wniosek skierowany do EUIPO na podstawie art. 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. L 154, s. 1), dotyczył unieważnienia w następujących kategoriach:
Wniosek o unieważnienie znaku został uwzględniony przez EUIPO w dniu 15 sierpnia 2023 roku. Organ ten stwierdził, że dowody przedstawione przez Lorenz nie wykazały zakresu ani charakteru używania spornego znaku towarowego w kategoriach wskazanych przez wnioskodawcę. W następstwie odwołania od decyzji EUIPO sprawa trafiła przed Sąd UE, który podzielił stanowisko EUIPO i zgodnie z art. 18 ust. 1 akapit pierwszy i art. 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 2017/1001, stwierdził wygaśnięcie prawo spółki Lorenz do znaku towarowego „Piekarnia i Kawiarnia Lajkonik” w obszarach wskazanych we wniosku polskiego przedsiębiorcy (sygn. akt T-469/24).
Sąd UE w uzasadnieniu wskazał, że wygaśnięcie znaku towarowego następuje, jeżeli w nieprzerwanym okresie pięciu lat znak towarowy nie był rzeczywiście używany w UE w odniesieniu do towarów lub usług, dla których został zarejestrowany, i nie istnieją uzasadnione powody jego nieużywania. Według Sądu UE, rejestr znaków towarowych powinien wiernie odzwierciedlać to, czego przedsiębiorstwa faktycznie używają na rynku w celu odróżnienia swoich towarów i usług.
Przy ocenie, czy używanie znaku towarowego jest rzeczywiste (tj. publicznie i na zewnątrz), należy wziąć pod uwagę:
Rzeczywiste używanie znaku towarowego nie może zostać udowodnione za pomocą prawdopodobieństwa lub przypuszczeń, lecz musi zostać wykazane za pomocą solidnych i obiektywnych dowodów skutecznego i wystarczającego używania znaku towarowego na danym rynku. Dodatkowo ciężar dowodu wykazania rzeczywistego używania spoczywa na właścicielu spornego znaku.
Sąd UE uznał, że materiał dowodowy jest niepełny oraz został przedstawiony w niewłaściwy sposób. Jako materiał dowodowy, Lorenz przedstawił między innymi paragon ze sprzedaży butelki Sprite’a oraz zdjęcia trzech kawiarni, w których znajdują się lodówki z napojami innych firm, co zostało uznane przez Sąd UE za niewystarczające do udowodnienia rzeczywistego używania spornego znaku towarowego w odniesieniu do „usług sprzedawcy detalicznego w zakresie wody mineralnej i wody gazowanej oraz innych napojów bezalkoholowych”.
Natomiast złożone przez Lorenz oświadczenie pod przysięgą, nie informowało o podziale towarów i usług, w wyniku czego niemożliwe było ustalenie wielkości sprzedaży i obrotów osobno dla towarów i osobno dla usług. Dowód w postaci oświadczenia, nie zawiera więc dokładnych informacji na temat wielkości sprzedaży osiągniętej przez znak towarowy w odniesieniu do „usług sprzedawcy detalicznego w zakresie wody mineralnej i wody gazowanej oraz innych napojów bezalkoholowych”.
Aby uchronić się przed unieważnieniem praw do znaków towarowych, należy korzystać ze znaku w pełnym zakresie, w jakim uzyskał on prawo wyłączne. Jeżeli znak zostanie zarejestrowany dla zbyt szerokiego zakresu towaru i usług, a następnie będzie wykorzystywany tylko w poszczególnych obszarach, istnieje ryzyko wygaśnięcia znaku towarowego w niewykorzystywanym zakresie. Równie istotne jest systematyczne dokumentowanie używania znaku towarowego, poprzez zbieranie np. faktur, cenników lub etykiet. Dokumentacja powinna szczegółowo informować o miejscu i czasie oraz zakresie i charakterze używania znaku towarowego.
Przykład omawianej sprawy pokazuje, że sama rejestracja znaku towarowego nie gwarantuje pełnej ochrony prawnej. Ważne jest, aby znak był rzeczywiście używany w zakresie, na jaki został zarejestrowany, oraz aby jego użycie było odpowiednio udokumentowane. Brak wykorzystywania znaku zgodnie z wyżej wymienionymi zaleceniami może prowadzić do jego częściowego lub całkowitego unieważnienia.